Με το κερί στο χέρι,να τρέμειη φλόγα του στους αέρηδες της ζωής...
Πώς θα πετάξεις τώρα???
Μπορείς???
Θέλεις???
Απο πάντα αυτό δεν ήθελες?
Πέτα τώρα να σε δώ...
Μα...τί έχει σημασία τελικά???
Να το έχεις πάντα εκεί???
Μέσα σου???
Με μια κρυφή ελπίδα να ζεσταίνει τις παγωμένες σου ψυχές.!.!
Δεν αντέχει της καρδιάς σου ο σκληρός????
Δεν έχεις επαρκή μνήμη???
Και δουλεύεις copy-paste???
Κάνε αναβάθμιση μωρέ!!!
Εσύ εκεί με το κερί στο χέρι...
Να περιμένεις να φωτίσει ο κόσμος σου με των ματιών σου τη φλόγα...
Λιώνει και το κερί και σου καίει το κορμί...
Στάζει κι αυτό στο παλτό της ζωής σου...
Λερώνει...
Δεν βγαίνει...
Κι εσύ απλός θεατής της ζωής σου,βλέπεις το φιτίλι να φωτίζει...
Και είναι και το καλό σου παλτό...
Αυτό που πήγαινες μικρός στην εκκλησιά...
Ατσαλάκωτος...
Αλέκιαστος...
Καθαρός...
Μην φοβάσαι τον λεκιέ...
Εκεί είναι η αξία κολλητέ!!!
Όχι να κρύβεις τον λεκέ@!@!
Να εκτιμάς το κερί...
Το χέρι σου,που καίγεται κρατώντας το...
23 σχόλια:
... στο προηγούμενο ποστ το μόνο που έκανα ήταν να καθίσω σε ένα παγκάκι και πήρα την απάντηση για όλη την πορεία του ανθρώπινου είδους....
να τολμήσω τώρα να φορέσω το "παλτό" ή θα επεκταθούμε σε όλες τις τάσεις της μοδός?))))
...αποζημίωσες όμως με τη μουσική κάλυψη !!!!
καλημέρες πολλές
Μ' αρέσει!!!
Μέσα από τις λέξεις που καίνε και πονάνε, σαν το λυωμένο κερί που στάζει στο γυμνό χέρι, βγαίνει το δίδαγμα...
Να εκτιμάς το κερί...
"Το χέρι σου,που καίγεται κρατώντας το..."
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
παντα να πεταξω ηθελα..τον ουρανο βλεπεις τον λατρευω...
ειναι η αγαπη μου και τα πουλια ζηλευω...
οσο για το καψιμο,αν το κερι μοιριζει ομορφα....
MIGA...
ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΔΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ...ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ.... :) ΤΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥ...
ΓΛΑΡΕΝΙΑ ΜΟΥ...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΟ ΓΙΑΤΙ...ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΙΡΜΟ...ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ...
IN THE SKY...
ΟΛΟΙ ΠΕΤΑΜΕ...ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ...ΚΟΝΤΑ Ή ΜΑΚΡΥΑ...ΠΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ...ΚΑΙ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΚΕΡΙ..ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΥΡΙΖΕΙ,ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ...ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ...ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ...
Καλησπέρα.
Υπάρχουν και κεριά που δεν καίνε,μόνο φωτίζουν και ζεσταίνουν τα πρόσωπα.
Να είσαι καλά.
Εξαιρετική η επιλογή του τραγουδιού....
πολύ έξυπνο και όμορφο κείμενο.
Η δε μουσική συνοδεία καταπληκτικότατη :)
Καλησπέρα
Πολύ καλό κείμενο!!ωραίες εναλλαγές εικόνων!! Που είσαι πάλι καλέ??
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...
ΝΑΙ ΟΝΤΩΣ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ...ΑΡΚΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΤΣΙ...
IF..ΙΓΕΝΕΙΑ...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΟΥ...ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ...
AXIS MUNDI...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ(ΠΑΙΡΝΩ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΩ ΕΤΣΙ)...ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΩΣ "ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ"...ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ...
ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΙ ΕΣΕΝΑ...ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΞΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ...ΑΛΛΑ...ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΩΣ...ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ...ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...
λιώνει όμως το κερί... χάνεται γρήγορα.... :(
θέλω ένα λαμπτήρα!!! χεχε
εξαιρετικό κείμενο, πολύ ωραίο blog!!!!!
ωχ! κόλλησα λίγο με την τελευταία σου γραμμή!
μου αρέσει να καίγομαι από το κερί! δεν είναι ανωμαλία.. απλώς μου αρέσει!
Μ ΑΡΕΣΕΙ γιατι ειναι απο καρδιας.
Καλησπερα!
το πράσινο δωμάτιο
http://mymajestyroom.blogspot.com/
Άντε πάλι χάθηκες φίλτατε.
να εκτιμήσω το κερί
να εκτιμήσω το κερί
να εκτιμήσω το κερί
να εκτιμήσω το κερί
το χέρι μου που καίγεται...
Να δεις που όσες φορές και να το πω πάλι θα το ξεχάσω.
Που είσαι πάλι βρε???
Παράξενο μα δεν θα ήθελα να φωτίζεται ο κόσμος απ΄το δικό μου το κερί. Αυτόφωτο τον θέλω...
Η αγάπη σαν ήλιος λάμπει στην καρδιά... Πόσοι αντέχουν να τον βλέπουν κατάματα;
Ομορφα έγραψες!
Καλή σου νύχτα
με ... όνειρα!
και μπορώ και θέλω!
αν δεν γίνεται όμως;
τότε τι γίνεται;
Χάθηκες...Είσαι καλά;
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝΑ!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
καλέ..
εσύ τελικά πέταξες;;;
"Μην φοβάσαι τον λεκέ..."
μ΄αρέσει
το κρατώ
κι ευχαριστώ!
Καλησπέρα
όμορφο κι αυτό, καιρό έίχα να περάσω!
Δημοσίευση σχολίου